Procedura recenzowania

Procedura recenzowania artykułów w czasopismach Medical Communications opiera się na zaleceniach Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego opublikowanych w dokumencie Dobre praktyki w procedurach recenzyjnych w nauce, wytycznych ICMJEWAME.

Prace zgłoszone do publikacji są najpierw oceniane pod względem formalnym przez redaktora prowadzącego. Prace niepełne albo niespełniające wymogów są odsyłane do autorów z prośbą o ich poprawienie.
Prace spełniające wymogi formalne podlegają dalszej ocenie. Każda praca jest rejestrowana pod konkretnym numerem, a następnie przesyłana do oceny dwóm niezależnym recenzentom – uznanym specjalistom w dziedzinie, której dotyczy artykuł, spoza jednostki, w której afiliowani są autorzy artykułu, niepozostającym z nimi w konflikcie interesów (podległość zawodowa, pokrewieństwo, bezpośrednia współpraca naukowa w ciągu ostatnich dwóch lat poprzedzających przygotowanie recenzji).

Redakcje stosują model recenzji typu double-blind review, tzn. autorom nie są ujawniane nazwiska recenzentów i odwrotnie – recenzenci nie znają tożsamości autorów i pozostałych recenzentów. Niemniej w trosce o jawność i transparentność procedury redakcja każdego czasopisma w pierwszym lub ostatnim numerze w danym roku kalendarzowym, a także na stronie internetowej czasopisma publikuje listę wszystkich recenzentów oceniających prace w minionym roku kalendarzowym. Pierwszy etap procesu recenzji (ocena pierwotnej wersji pracy) trwa 2–3 tygodnie. Recenzenci przedstawiają merytoryczne uzasadnienie oceny pracy i wyrażają jednoznaczną opinię na jej temat, wybierając jedną z poniższych możliwości:

  • praca nadaje się do druku bez dokonywania poprawek;
  • praca nadaje się do druku po dokonaniu niewielkich poprawek według wskazówek recenzenta, bez konieczności ponownej recenzji;
  • praca nadaje się do druku po jej przeredagowaniu zgodnie z uwagami recenzenta i po ponownej recenzji pracy;
  • praca nie nadaje się do druku.

Po uzyskaniu pozytywnej opinii recenzentów artykuł zostaje skierowany do druku. W przypadku rozbieżności w ocenie redaktor naczelny prosi o opinię trzeciego recenzenta. Cały cykl redakcyjny zwykle nie przekracza trzech miesięcy.

Więcej na temat powinności recenzenta zob. Etyka wydawnicza.